Adres: Nieuwstraat 2
Liebman bereikte de leeftijd van 52 jaar
Geboorteplaats: Arnhem geboortedatum 11-02-1891
Gestorven in: Auschwitz sterfdatum: 28-01-44
Liebman's verhaal
Struikelsteen op Nieuwstraat 2 te Arnhem. Meer...
https://www.joodsmonument.nl/nl/page/151994/liebman-van-duren
https://www.joodsmonument.nl/nl/page/151995/sara-van-duren-bachrach
Liebman van Duren (1891-1944) en Sara van Duren-Bachrach (1890-1944) trouwden 17 september 1919 in Arnhem. Liebman was toen 28 jaar en Sara 29 jaar. Zij woonden op de Nieuwstraat 2 en hadden ouders en familie wonen op de Weerdjesstraat, Akkerstraat, de Nieuwstad en van Heemstralaan. Zij kregen drie dochters. Het bedrijf waar Liebman werkte, mocht hem na 1941 niet langer in dienst houden. Liebman, Sara en hun kinderen gingen in 1942 in de onderduik in de omgeving van Doetinchem. Na verraad - het geld was op, verraad bracht vers geld op - werd het echtpaar in 1944 als een van laatsten op transport naar Auschwitz gezet, waar zij bij aankomst werden vergast. Liebman werd 52 jaar, Sara 53 jaar. Hun drie ondergedoken dochters overleefden – na verraad en kampontberingen - de oorlog. In de afgelopen jaren zijn twee struikelstenen voor Liebman en Sara gelegd op de hoek van de Nieuwstraat/Kleine Oord.
“Een man van begin vijftig, indringende blik, achterovergekamd haar, een metalen montuur……Ja dat is mijn vader. Ik was dol op hem…..Ik weet nog….. dat wij, drie kleine meisjes, vaak boven uit het raam hingen als mijn vader thuiskwam van zijn werk. Wanneer we hem zagen komen renden we alle drie naar buiten, vlogen op hem af en friemelden met onze vingertjes in de zakken van zijn pak. Hij bracht wel eens snoepjes mee, die hij overal in zijn jasje en vest verstopte. En dan liep hij, met een van ons op zijn schouders en een op zijn rug, de laatste meters naar huis, deed de deur open, wierp in de vestibule met een zwierig gebaar zijn hoed op de kapstok en plofte neer in een makkelijke stoel. En wij buitelden over hem heen”.
“Weet je….”wij vonden het allemaal heel gewoon, die gezelligheid en warmte bij ons thuis…hoe gemakkelijk en gastvrij mijn ouders waren….en groot was ons huis niet, we hadden drie kleine slaapkamers en een zolder, maar we schikten een beetje in…schoolvrienden kwamen graag bij ons thuis….mijn moeder zei nooit nee...Toen mijn vader ontslagen was….werd het natuurlijk een stuk lastiger om thuis alles draaiende te houden. Mijn moeder verrichtte wonderen. We kwamen nooit te kort…”
(citaten uit Joodse Huizen deel 1 Marjoleine Oppenheim-Spangenberg Nieuwstraat 2, Arnhem pag. 105 e.v.)
____________
Dochter Frederika (Riel) van Duren (1922- 2004) hielp de Westerweelgroep - jongeren uit de buurt van Arnhem - onderduiken en is opgepakt. Richard Cieraad van de SD en Albrecht brachten haar voor registratie naar het politiebureau in Doetinchem. Na een paar uur brachten ze haar over naar de Koepelgevangenis in Arnhem. Ze werd via Westerbork, naar Auschwitz en Bergen Belsen afgevoerd, maar overleefde na veel ontberingen de oorlog.
Over haar schreef kleindochter Marjoleine Oppenheim-Spangenberg het verhaal 'Nieuwstraat 2' (Joodse Huizen, Gibbon Uitgeefagentschap 2015, pagina 105-110).
Ook schreef zij over haar moeder in het dubbelportret 'Over zij en ik' (uitgeverij de Geus 2013)
In dit filmpje vertelt de schrijfster over haar boek:
(Nieuwstraat 2, foto uit 'In de voetsporen van de stille slag', cursusmateriaal)
Terug naar Zoekformulier
Adres: Nieuwstraat 2
Liebman bereikte de leeftijd van 52 jaar
Geboorteplaats: Arnhem geboortedatum 11-02-1891
Gestorven in: Auschwitz sterfdatum: 28-01-44
Beroep:
Liebman's verhaal
Struikelsteen op Nieuwstraat 2 te Arnhem. Meer...
https://www.joodsmonument.nl/nl/page/151994/liebman-van-duren
https://www.joodsmonument.nl/nl/page/151995/sara-van-duren-bachrach
Liebman van Duren (1891-1944) en Sara van Duren-Bachrach (1890-1944) trouwden 17 september 1919 in Arnhem. Liebman was toen 28 jaar en Sara 29 jaar. Zij woonden op de Nieuwstraat 2 en hadden ouders en familie wonen op de Weerdjesstraat, Akkerstraat, de Nieuwstad en van Heemstralaan. Zij kregen drie dochters. Het bedrijf waar Liebman werkte, mocht hem na 1941 niet langer in dienst houden. Liebman, Sara en hun kinderen gingen in 1942 in de onderduik in de omgeving van Doetinchem. Na verraad - het geld was op, verraad bracht vers geld op - werd het echtpaar in 1944 als een van laatsten op transport naar Auschwitz gezet, waar zij bij aankomst werden vergast. Liebman werd 52 jaar, Sara 53 jaar. Hun drie ondergedoken dochters overleefden – na verraad en kampontberingen - de oorlog. In de afgelopen jaren zijn twee struikelstenen voor Liebman en Sara gelegd op de hoek van de Nieuwstraat/Kleine Oord.
“Een man van begin vijftig, indringende blik, achterovergekamd haar, een metalen montuur……Ja dat is mijn vader. Ik was dol op hem…..Ik weet nog….. dat wij, drie kleine meisjes, vaak boven uit het raam hingen als mijn vader thuiskwam van zijn werk. Wanneer we hem zagen komen renden we alle drie naar buiten, vlogen op hem af en friemelden met onze vingertjes in de zakken van zijn pak. Hij bracht wel eens snoepjes mee, die hij overal in zijn jasje en vest verstopte. En dan liep hij, met een van ons op zijn schouders en een op zijn rug, de laatste meters naar huis, deed de deur open, wierp in de vestibule met een zwierig gebaar zijn hoed op de kapstok en plofte neer in een makkelijke stoel. En wij buitelden over hem heen”.
“Weet je….”wij vonden het allemaal heel gewoon, die gezelligheid en warmte bij ons thuis…hoe gemakkelijk en gastvrij mijn ouders waren….en groot was ons huis niet, we hadden drie kleine slaapkamers en een zolder, maar we schikten een beetje in…schoolvrienden kwamen graag bij ons thuis….mijn moeder zei nooit nee...Toen mijn vader ontslagen was….werd het natuurlijk een stuk lastiger om thuis alles draaiende te houden. Mijn moeder verrichtte wonderen. We kwamen nooit te kort…”
(citaten uit Joodse Huizen deel 1 Marjoleine Oppenheim-Spangenberg Nieuwstraat 2, Arnhem pag. 105 e.v.)
____________
Dochter Frederika (Riel) van Duren (1922- 2004) hielp de Westerweelgroep - jongeren uit de buurt van Arnhem - onderduiken en is opgepakt. Richard Cieraad van de SD en Albrecht brachten haar voor registratie naar het politiebureau in Doetinchem. Na een paar uur brachten ze haar over naar de Koepelgevangenis in Arnhem. Ze werd via Westerbork, naar Auschwitz en Bergen Belsen afgevoerd, maar overleefde na veel ontberingen de oorlog.
Over haar schreef kleindochter Marjoleine Oppenheim-Spangenberg het verhaal 'Nieuwstraat 2' (Joodse Huizen, Gibbon Uitgeefagentschap 2015, pagina 105-110).
Ook schreef zij over haar moeder in het dubbelportret 'Over zij en ik' (uitgeverij de Geus 2013)
In dit filmpje vertelt de schrijfster over haar boek:
(Nieuwstraat 2, foto uit 'In de voetsporen van de stille slag', cursusmateriaal)